Μέχρι σήμερα, η εσωστρέφεια της πολιτικής των οργανισμών λιμένων δεν έδινε προοπτικές ανάπτυξης στην τοπική κοινωνία.
Το θαλάσσιο εμπόριο και η ακτοπλοΐα αποτελούσε ανέκαθεν σημαντικό κλάδο για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Η εκτεταμένη ακτογραμμή και ο μεγάλος αριθμός νησιών της χώρας, συνεπάγονται και μεγάλο αριθμό λιμένων. Έχουν καταγραφεί περίπου 900 λιμένες. Αυτή η ιδιαιτερότητα, σε συνδυασμό με την εποχικότητα της ζήτησης για ακτοπλοϊκές υπηρεσίες και την ανάγκη διατήρησης στοιχειώδους πληθυσμού στα μικρότερα νησιά για εθνικούς λόγους, επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τις θαλάσσιες μεταφορές (Υπουργείο Ναυτιλίας, 2013) . Πολλοί λιμένες της χώρας, εκτός από την διατήρηση της εθνικής συνοχής εξυπηρετούν & την κυριότερη οικονομική δραστηριότητα στην τοπική κοινωνία.
Γενικότερα, το κάθε λιμάνι είναι ένας οργανισμός με τη δική του σχετική αυτονομία αλλά και την ταυτόχρονη σύνδεση με την πόλη, αναπτύσσοντας έντονους δεσμούς εξάρτησης & στενές λειτουργικές σχέσεις. Έτσι, θα πρέπει ευθύς εξαρχής να προκαθορίσουμε τι είναι το σύμπλεγμα Λιμάνι – Πόλη, είτε αυτό αφορά τερματικό επιβατών ( home – port ) είτε εξειδικευμένο λιμενικό σταθμό είτε λιμένα κρουαζιέρας είτε λιμένα σκαφών αναψυχής, ακτοπλοΐας κ.λπ.). Αν κάνουμε μία σχετική ομαδοποίηση των Λιμένων θα δούμε ότι κάθε λιμάνι έχει ένα δικό του διαφορετικό χαρακτήρα με αποτέλεσμα την αλληλένδετη εξάρτηση του με την Πόλη.
Comentários